Гэрлийн талаархи Өмнөх бичвэртэй холбогдуулан бичихэд МТТТ-д Онгод дээдсүүд
бид та нарыг нар болгох гээд байна гэх бас сонин үгс бий. Гэрэл гэдгийг бид яаж ойлгочихоод түүний бид
хэрхэн яаж хүлээн авсанаараа яаж хэлэх вэ? Тэгэхээр хэлэх хүртэл ийм олон
даваанууд байхад түүний үйл үйлдэхүүн болгох гэдэг ямар том ч ажил ч юм бэ дээ.
Ингээд бодоход өвгүдүүд хийчихээд байгаа гэхээр ямар ч агуу өвүг дээдэстэй юм
бэ дээ? Гэтэл бид энэ өвгүдээ бурхан, сүсэгээр хараад байж болох уу? Тэгэхээр
гэрэл гэдэг өөрөө ямархан том хувь заяаны үүд юм бэ дээ. Сударт гэрэлтэй боловч
төвөгтэй зам гэсэн үгс бий. Энэ юу гэсэн үг юм бол? Тэр гэрэлтэй зам маань
амаргүй байх ээ тэгвэл? Тэгвэл бид хэрхэх вэ? Төвөгтэй гээд Түлхэх үү? МТТТ-д
Тэвэн тэнгэр нь алдартай зайран байж
байгаад өөрийн ахархан бодлоосоо болоод Эзэн хаантай жөтөөрхөж байгаад нэг л
мэдэхэд алив муу тэнгэрийн үүдийг сөхсөн байна гэнэ. Өнөгийнхөөр бол саймширч
яваад хүмүүжил нь доройтсон хүнтэй адилтгамаар ч юм уу даа. Үүнийг тодруулан МТТТ-1080д:
ТэвЭн Тэнгэрээс яагаад ийм зам руу орсон
талаар асуухад энэ бол амар зам байсан, Харин онгод тэнгэрүүд бол элдэв зүйл
хорио ихтэй , тэгж болохгүй, ингэж болохгүй, тэрийг сур, энгийг сур гэх
яршигтай. Харин хүссэнээрээ, зоргоороо
бүхнийг үйлдэнэ гэдэг дэндүү жаргалтай байсан. Гэхдээ асар богинохон хугацаанд
тэр нь намайг идэж хаядгийг би мэдээгүй гэж
хэлсэн байдаг.
Тэгвэл бид түмнийг гэгээрүүлнэ гэж Гэрлийн өргөөнд гэрэлд цуглагсад бид төвөгтэй
боловч гэрэлтэй замыг сонгосон бол зорилго
Тэмүүллээ хэрхэн харах юм бол? Ингээд судар номноос эрж хайхад Сударт: Буган бичигтийн оройн дээд ГЭР ИЭ гэх
үгс бий. Мөн үүнд хэрхэн тэмүүллээ гаргасан талаар Бичиг соёлын сударт
бичигдсэн байдаг. Энэ юу гэсэн үг юм бол? Яагаад заавал буга гэж? Яагаад хүнийг
зурж сийлж болохгүй гэж? Амьтнаар илэрхийлэх тэр л ухаан хаанаас гарсан юм бол?
Өнөөгийн бид ч өөрсдийгөө янз бүрээр зурж, илэрхийлдэг шүү дээ. Тэр үед
амьтнаар төлөөлүүлнэ гэхээр тэд бүдүүлэг байж уу? Эсвэл бид соёлжоод зүйрлэх ухаанаа мэдэхгүй байна уу? Урд
хойдохоо ялгахгүй байна уу гээд л асуулт ундрах юм. Гэтэл Гэрлийн өргөөнөөс анх
гаргасан Их хөлгөн сударын нэг болох Бичиг соёлын сударт бугаар яагаад бичиглэх
болов гэдгийг бичсэн байх юм. Хуу-155:
Өтүгэ цагийн өвгүд буурлууд нь
Тэнгэртээ тэмүүлсэн
Тэнгэрлэг их бугыг
Ажин түжин байж
Арга ухааныг тайлан уухайлж
Бугын явдал суудал бүгдээр
Хэлэх үгээ шившин шившин үлдээсэн болно гэжээ.
Өөрийн түүхийг өвгүд буурэлууд нь
Балчир үрсдээ ойлгуулан ухааруулах гэж
Олсон амжилтыг түгээн дэлгэрүүлэх гэж
Хад чулуундаа бичин үлдээсэн бөлгөө.
Энэ л бүхнээс харахад хад чулуундаа үлдээсэн энэ л буган зургууд ямархан их
түүх агуулдаг ч юм бэ дээ. Буга бүр нь утга агуулгатай, бие хаа нь хүртэл
бидний мартсаныг сануулах нь байна шүү дээ. Бас жамын мөн танин мэдэхийн мөн чанарыг
буганаас харж ч бас болохоор ч байх шиг. Тэгэхээр хадны сүг
зураг зүгээр нэг бүдүүлэг монголчуудын зураг биш, танин мэдэхүйн ач
холбогдолтой болж хувирах шив дээ. За тэгэхээр юуг бидэнд өвүг дээдэс маань
хэлэх гэж сийлэн үлдээх гэсэн юм бол гэх асуулт гарч ирлээ? Мөн
яахын төлөө үүнийг бичсэн байх вэ?
No comments:
Post a Comment