Хайр

Үнэнээр замнахыг хайр гэж хэлнэм зэ
Үйлээрээ харуулахыг хайр гэж ухнам за
Үргэлжлэл болж ургахыг хайр гэж ухаарнам за
Үг минь чамайг дэмнэж байвал тэр хайр
Эхлэл төгсгөл гэж байдаг бол тэр хайраар хэмжигдэж
Энэхэн замбад нар мэт гэрэлтэж хүртнэм зэ
Ээлэг зан эвсэг ухаанд шигтгээ болж
Эрдэм оюунаар хүчээн нэмж түгнэм зэ
Торго мэт аядуу зөөлөн буюу тэр
Тос мэт асан дүрэлзэн бадамлах буюу за
Тоолох насан дууссан ч үргэлжлэн байгааг нь мэдэрч чадвал
Таны миний бидний тавилан тэр буюу за

Хаш Эрдэнийн

Будан татсан Тэнгэрт нь

Буурал хангай анирлаж

Буцаад ирэх сэтгэлд нь 

Булаг шанд нь оргилном зэ

Хайр энэрэл түгэн 

Хатан зориг бялхан

Хагацал гуниг мартагдан

Хайруу өвлийг давам за

Өндийн боссон зүрх нь

Өнгийн солонгоор туяарч

Өвлүүлсэн түүхийн гэрэлт мөч

Өнөд намайг дуудах юм

Эл ГЭР -ийн Эзэн буюу за

Энх тунхийн мэнд буюу за

Эрч юуг эвээр бөхөлж

Эрдэм болж оршихуйд бадарнам за

Таних мэдэх нь талаар давам за

Таарсан бүхэн нь сөгдөн мөргөм зэ

Ташуур болж хүчийг мэдрүүлнэм зэ

Таны миний хүсэл биелнэм зэ

Хатууг цайруулах хүчин буюу зэ

Хавар буусан эрчим буюу за

Хан Тэнгэртээ энэ л хэвээрээ

Хаш Эрдэнээр хүрээгээн босгоюу за

Тэтгэюү зэ

Уурласан бүхэн дайсан бус
Инээсэн бүхэн нөхөр бус
Өвгөдийн үгийг мөр болгоюу зэ
Ухаан билэг юугаан
Уужим  сэтгэлээр тэтгэюү зэ
Сэтгэл гээч сэлэн байх далайн давалгаа мэтээ
Сэлүүрээ барин давалгаа юуг
Тогтоон байх хүчит эрчим буюу зэ
Уужим гүн ухаанаар урд замаа харнам зэ 
Ухаарал хайрласан үгийг өөлж бүү тараанам за