Чимэг тодормуй

Түмэн нугачаа буман саадыг
Туулаад гарах уу, тойроод гарах уу
Таньсан мэдсэн мэдрэмж бүрээ
Тордоод авах уу, төвөгшөөн орхих уу
Энэ биендээ шингээх бүхнээ
Эс болгондоо тунгаах учгаар
Үнэн гэдэгтэй тулах цагаар
Үйлийн цаадах тунарах юм
Хэрхэн оршин бадамлах вэ
Хэлхэх үгээ таних вэ
Хэрсүү занг суулгах вэ
Хэв болгож тогтоох вэ
Надад ирсэн эрчмээс мэдэрч
Най тухын сэрэхүй дор
Наадан золголдох учир дор
Наран гэрэлтэх чимэг тодормуй

Хатан СУУ ухаанаас

Эх Дэлхийгээ хайрлан энэрэхүй
Ээжий аавын гарвал бүрийг
Энд тэндээс эвлүүлсэн эрчмийг
Ээлэг зангийн тодлох бүхнийг
Эвч санаанд багтаан хэлхнэм
Амь бүрийг тэврэн тэтгэж
Аадар болгон тосон дэмнэж
Ашдын заяанд багтаан баясгаж
Авран тэтгэх заяа түшнэм
Өөрийн бие мэт өргөн дэлхийд
Өнө мөнхийн зулыг бадамлаж
Өгсөн уруудах хором бүрийг нь
Өлгий заяандаа хайраар бадраана
Болор тунгалаг наран ээжий
Баясган туяарах саран ээжий
Ивээл хүсэл дэмнэн дамнан
Их үүслийн зам тодорно

Хатан СУУ ухаанаас

Төрөө хэрхэн засах
Тулх болон сүндэрлэн урсаж
Түшиг тэнгэрт заяа зааж
Төөрөг юуг зүрхэнд мэдэрч
Төрт ёсыг дэмнэн замнана
Уухайн дуунд нь уянга нэмж
Уярах дуу нь орчлонг сүлж
Урагшлах ардын зам мөрийг
Утга төгөлдөр сүрээр бадраана
Айл болон түгэн бүхүйд
Анд журмын хэлхээс болж
Алаг дэлхийг зүрхэндээ багтааж
Ахуй төрд саран болном
Өөрийн бие мэт өсгөн торниох
Өнгөт орчлонгийн жамыг таниулж
Арвинтай учигны хэлхээс болгон
Арван ёсон зүүдээр дамнана
Зүүд мөрөөдөл болон оршиход
Зөрлөг бүхэнд нь уялга болгон
Түмэнтээ сэтгэлийн дэм болгон
Төгөлдөр заяаг түлхүүр болгомуй

Хатан Суу ухаанаас

Гоо үзэсгэлэн
Өнгө тунамал царайг гийгүүлж
Өргөн далайн долгион цацруулж
Өвч цагаан далавч мэтээр
Өргөн орчлонд нэвтлэн тунарав уу
Хээрийн цэцэг мэт хэнзхэн заяа
Хээ хуар мэт өнгөөр тодровч
Хэрхэх замын чигийг тодлох уу
Хэрсүү занг гамнан гаргав уу
Эрдэм ухаан эрчим болж
Эрхэмсэг төрхийг чимэн байхуйд
Хацар ГОО туяа цацарч
Ханан үйлийг гарган тодлоно
Эрчим болж хөг бүтээх
Эгэлгүй төрх нь элгэмсэг заларч
Айдас бүрийг үргээн байхуйд
Алаг хорвоод намуун туяарнам

Хатан СУУ ухаанаас

Үрээ хэрхэн сургах
Үндэс юугаан мэднэ үү
Үлгэр түүхээ ухна уу
Үл тасрах холбоо юуг
Үүрэг болгон авнам бус уу
Алаг зүрхний тал бүрээр
Алдуурахааргүй гурамсан тогтоон урлаж
Ааш бүрээр эвийг тааруулж
Айх зовох учгийг үргээнэм
Хүрэх алсыг тодлон товлож
Хүрч чадах учгийг гаргаж
Дардан зам үгүйг ухаарч
Дөрлөн өндийж чигийг зүглүүлнэм
Хэвт ёс бүхэнд хэлхэж
Хэрхэх учгийг надад илгээнэм
Хээрийн эмэг цэцэг ургахуйд
Хүрээ юуг нь тогтоон тодлоно
Хосоор амьдрах хорвоог таниулж
Хоёргүй сэтгэлийн учгийг гарган
Хээрийн анхилам салхийг зүглүүлж
Хэл хүргэн сэтгэлийг татнам
Аав ээж ахан дүүсийн
Айлсан буух олныг хүрээлж
Насан өндөр заяаг түшихүйд
Намар цагийн хэмийг урлана.

Хатан СУУ ухаанаас

Эмэгтэй та биеэ хэрхэн авч явах
Өр зүрхний гүнд
Өгүүлэх түүх эхэлнэм зэ
Өргөн далайн эргээр
Тогтоон суух эрчим буюу
Гар хүрэх ур болгон
Гагцхүү чин сэтгэлийг татаж
Гарган буй үгсээр нь
Гарц юугаан тодлом за
Үйлийн үр гэдгийг
Үр чи минь мэднэ үү
Үүх түүхийн эхлэл бүрд
Үлгэр болон шингэсэн шүү
Алд биений учигны
Арвинтай утгын цомог
Айлсан байх хүрээг
Дамнах ухааныг өгнөм за
Энэхэн биений эс ширхэг
Элсний нүүдэл
Хурын усан
Эрчимт салхин
Энэ бүхэнд тодлох учиг
Эгэл мэт үнэн түүх
Даган баясах учиг бүр
Дардан замаар замнах буюу
Далан өнгөөр гэрэлтэх үү
Дайран өнгөрөх хуйлрал юу
Тэмээн жингийн алхаа мэт
Тэв тов алхах бүхүйд
Тэнэгэр уужим ухаан хөглөж
Тэнцэн дамнан насан нэмнэм
Эх Дэлхийн эрчим бүхэнтэй
Эвлэн сүлэн урсан замнаж
Хатууг уясгах ухаанаар хөглөж
Холын замдаа тэнцэн тогтном
Энэ биеэрээ сүлэх урсгалыг
Ээжий таны гараар дэмнэж
Энх тунхын бэлгэдэл бүрээр
Эгшиг дууны айзам болмуй
Алаглан байх учиг бүрийг
Авах гээхийн ухаанаар цэнэж
Айсуй зөнг мэдрэн сүлэн
Авхаалж юуг золгон зорином
Оддын эрчмийг оройд залж
Огт ор үгүйг тодлон товчлон
Хүрээ юугаан бөхлөн бэхэлж
Хүрэх алсад айлсан буунам
Алтан хэмээх  учиг тодорч
Айсуй жамын хэмэнд тааруулж
Анхны үүсгэл бүхнээ дамнан
Айлтгал болон оршихуйд залнам

Ханьдаа

Үнэхээр наддаа чи минь хайргүй болсон юм уу
Өр зүрхнийхээ гүнд чамайгаа л гэдэг билээ
Өргөн Эх дэлхийгээс намайгаа л хайна гэж бодсон
Уйлах нулимстайгаа хамт намайг арчлаа гэж үү
Хангал зүрх чинь хувираад чулуу боллоо гэж үү
Хайрлаж байсныг минь мартлаа гэж үү чи минь
Түг түмэн оддоор мэдээ дайсан юмсан
Туулах замаа бид нэг гэж бодсонсон
Эргэх дэлхийд бид хамтдаа гэж бодсон юмсан
Ээжий аав болсон үүрд гэж санасан юмсан
Алдрай үрсүүд чинь чамайг надаас асуудгийг мэдэх үү
Аав нь ирнээ гэж аргадан байж шивнэдэгсэн
Хайрт минь чи одоо жаргалтай байна уу
Хань ижилээ олсон гэж сэтгэл сайхан байна уу
Үүрд хамтдаа гэж үнэн зүрхээ хөглөнө үү
Үгүй бол чи минь өрөөлийг бүү зовоо
Амраг минь чи өр зүрхээ сонсоно уу
Алтан Дэлхийд мөрөө үлдэхгүй гэж санана уу
Үр хүүхдүүд чинь чамаас үлгэр авах ёстой юмсан
Өр бүтэн байж жаргах бус уу хожим
Анхлан учирсан үеээ эргээд нэг санаач
Аргадан байж чамайгаа хайрладаггүй байсан гэж үү
Агшин мөч бүрдээ чамайг л гэж амьдарсан юмсан
Амраг минь чамд хангалтгүй байсан гэж үү
Хань минь бид чамгүйгээр яах билээ дээ
Хатуу энэ хорвоог хэрхэн туулах билээ
Эргээд ирвэл бид чинь тосоод хүлээнэм зэ
Энх тунх жаргалтай, сэтгэл дүүрэн байхсан даа
2013.11.01   09:35

Төрсөн өдөрт нь

Өдөр бүрийн наран
Өр зүрхний хайраа
Өнө мөнхийн илчээ
Өв болгон илгээдэг шүү
Үргэлж санаж явах
Үүрийн цолмон од
Үүр гэгээрэн буйг
Үр чамдаа илгээдэг шүү
Хайр гэдгийн учгийг
Халуухан зүрхнээсээ хайгаарай
Хат суун хайрууг давах нь
Хатан үрийн сэтгэлд буй
Эрэл бүхэн эргэн ирнэм
Эв юуг бэлгэдэн цуглана
Элэг зүрхний бяцхан тольтод
Эхийн хайраар тодрон гэрэлтнэм

Оршвой

Сэм сэмхэн урсах уу
Сэргэлэн оргилон орших уу
Сэтгэлийн гүнээ танив уу
Сэрэхүй өндийн босох уу
Зөн мэдрэмжиндээ итгэж
Зүүд биелэхийг хүсэж
Зөрүү бурууг тунгаан
Зөв замаа чиглэнэ
Хайрхан уулын бэлээр
Хашилт хаалтыг даван
Харгуй жимээр замнан
Хаа хүрэхээ товлоно
Эртний аялгуу эгшиглэж
Эхийн холбоо дэмнэн
Энх тунхийг бэлгэдэн
Эрчим юугаар сүлэлдэнэ
Зөн мэдрэмж эрчилж
Зүрх сэтгэлийг уудалж
Жамт орчлонгийн хүрдийг
Заяа тавилантай холбоно.
Хөөрүү дуугаар аялах
Хүчит давалгаанд сэрэх
Хүй холбоог сануулан
Хүслийн зүйг мэдрүүлнэ
Алд биеийн эрчим
Аажим аажмаар нэмэгдэж
Алаг Дэлхийн хүслээр
Аргагүй түүчээ болном
Мөнх Хөх Тэнгэрээс нь
Мөнгөн бороо шаагиж
Мөрөн гол мэт урсаж
Мөрөөдөл биелэн оршвой

Алхам

Алхам бүртээ өнцөг үүсгэн
Аялгуу хэмийг нь шигтгэн шингээж
Алс хэтийн чигээ тааруулж
Алаг хорвоогийн хүслийг тандаж
Хээр тал, ханхай, говьдоо
Хэмнэл юугаар нь эргүүлэг үүсгэн
Хэлцэл бүрийн утгийг нэгтгэн
Хэвт ёс, заншлыг сэргээнэ
Үй түмэн углаа бүр
Үйлсийн цацлаар оршоох мэтээ
Үлгэр болон туульс хайлахад
Үнэн тодоор илрэх мэтээ
Дамнан дамнан гишгэх бүрийд
Давхар давхар ахих бүрийд
Даамай нэгэн хаалга нээгдэж
Далай ухааны гарц оршвой

Өршөөл

Өнгөт ганганы үнэрт
Өр зүрх минь сэмэрч
Уйлах нулимс хацар даган
Учиг тайлан урсах мэтээ
Өршөөл эрсэн сэтгэлд минь
Өгүүлэн буй итгэлд минь
Өвгүдийн минь зүтгэл тодорч
Өр нимгэн амьсгал уужирнам
Хайрлан буй тэдний минь
Хайлан буй сэтгэл нь
Хавар нөмөрлөх нөмөр мэт
Халуун илчээрээ төөнөн байх юм
Эргэн эргэн тойрон
Эвийлэн эвийлэн хайрлан
Энх тунхыг бэлэглэн
Эрчим юугаараа дэмнэнэ.
Хийх үйлийг минь таниулж
Хэлэх үгсийг минь урсган
Хэтийн зорилго тодорхуйд
Хүсэл болон тунхагланам за
Нэгэн бие мэт урагшилж
Нэрэн тодлох учирлаас
Хаа хүрэх замаа
Харанхуй шөнөөр ч үл гээнэ
Давах даваа бүрээ
Дардан гэж үл бод
Дайчин өвгөдийн сүрийг
Даруу гэж бүү эндүүр

Эвийн ОВ

Эвийн Овоор дэлтэй гөрөөс номхруулж
Эргэх хорвоод гарц юугаан олоход
Эхийг сэтгэлээр нэгийг надад ухааруулах
Эрхэм нэгний үг ухаарал өгнөм

Хайр гэдгээ ойлгож гэмээнэ
Харсан мэдсэн бүхнээ холбоно гэмээнэ
Хат суух насан урсана хэмээнэ
Халшралгүй даван зүтгэнэ хэмээнэ

Нэгэн хэмээр урагшлан бүхүйд
Ний хэмэн болох эгшин бүхүйд
Нэмэр болон дэмнэх бүхүйд
Надад эрчим болон дамнах бүхүйд

Ойлт болон оршихуйд түгэн
Оддоос чимээг шингээн түгээн
Буурал орчлонд бууриа засах
Бидний зүтгэлд хүчин болном

Би ниснэ

Хөх Тэнгэрээр дүүлэн
Хөвсгөр үүлсээр дамнан
Огторгуйн гүнээр аялан
Оршихуйн жамаар замнан
Би ч бас нисэх ёстой
Айзам эгшгээр жигүүрлэн
Алаг зүрхээ хөглөн
Хайр энэрэлийг хүртэн
Хажуудахдаа бас түгээн
БИ нисэхийг хүснэм
АНДийн ирэнд хурцлагдан
Авах гээхийг танин
Тоолох насны учгийг
Тодоор жигүүр болгон
БИ нисэх хэмээн байнам
Өнөөдөр үгүй бол маргааш үгүй
Өнгөт гэрэл үгүй бол өнгө үгүй
Өршөөл үгүй бол энэрэл үгүй
Өд минь гүйцжээ
Би нисэх гэж байна
Хатуу бэрхийг давах шандас юугаан шалган
Хайруу бүхийг давах далавч юугаан бөхлөн
Эдгэрсэн шархаа умартан эрч юугаар хөглөгдөн
Элбэрэл хайрын дуутай би нисэх болно

Тосном

Би гэрэлт нарандаа итгэж байна
Гэгээ татуулсан сүүн замаар хөврөх
Утга төгөлдөр бодолдоо суулгасан
Уртын дууны эрхэм тансаг аялгуунд
Уужим ухаант ардынхаа
Уухайлах дууг оночтойд итгэж байна
Би ҮНЭН байдаг гэж мэдэж байна
Гэнэт мэдэрсэн тавилан юугаар учирч
ГЭР болсон хотол олны хүчинд
Гэгээн тавиланг буйг зөгнөн
Ээрэм талын хөг болон түгэн буйг
Элэг зүрхний гүндээ мэдэрч байна
Би цочоон сэрээх салхийг угтаж байна
Цолмон оддоос ирэх дохио юуг хүлээн
Цойлон дүүлэх хүлэг юугаан зэхэн
ЦОО ухааны эрэл юугаан шингээн
Аадрын үүлийг хураан хүчээ илтгэх
Алсын зам маань дэвтэх цагийг тосном

Хүч нэмнэм

Балчир ухаан тэлэхэд
Бадаг шүлэг урсахад
Тэмүүлэл болон учиг нэмж
Тэртээ алсыг тэмтрэн учирнам
Өдөр өдрийн наран ээхэд
Өмнө тодорсон зүг нээгдэж
Хэлэх үгсээр түүчээ болгон
Хэмнэл болгон урсан байх шиг
Анд нөхдийн дэм тодорч
Авах гээхийн ухааныг шалгахад
Аргагүй зүрхэнд гэрэлтэх гэгээнд
Алаг хорвоогийн өнгө тодорном
Зээ хүрээнд жигдрэн учирч
Жил насаа нэмэн түүчээлж
Учрал болон ундрах ухааралд
Үл тасрах алтан бүс
Өршөөл энэрэл уучлал бүхэн
Өрнөх түүхээр аялан алсрахдаа
Түмэн бээрээр холбон сүлжсэн
Төгөлдөр заяа намайг хөтөлнө
Эвсэг зөөлөн аалинд уярах
Эртний өвгөдийн биеээр дамнан
Хөх Тэнгэртээ ч хамтдаа хүлээх
Хүчит удмын цусан хэлхээс
Ай АНД минь чамдаа зориулсан
Атгахан үгийг минь тогтоон авна уу
Айзам яруу эгшиг уянгаа
Алдуурахааргүй гурамсан сүлжин дамная
Хэлэх үг минь цээжнээс ундарч
Хэрэг болгон илгээн байхуйд
Өр зүрхэндээ хайрыг мэдэрч
Үнэн сэтгэл хүч нэмнэм.

Хүсэл биелмү

Дүүлэн давхих хүлэг минь
Дуулан салхилах сэтгэл минь
Хат суусан итгэл минь
Харанхуй шөнийг ч гэрэлтүүлэх мэт
Ээрэм талдаа өссөн билээ
Эргэн эргэн тойрном билээ
Эрчим юугаараа сүлэн сүлсээр
Элгүн ухаа болном за
Аргамаг хүлгийн тоосонд нь
Аялгуу хөг болон түгэх
Алхаа юугаан тааруулах хэмнэл
Андын тусыг надад өгүүлнэм
Исгэрэх айзам эгшгээр түгнэм
Их ХААНы сүрийг дууднам
Илгээн замнах мөр тодорч
ИРГҮН миний хүсэл биелмү

Өртөө

Нэрлэсний тань дэргэд
Нэмэр болюу гэтэл
Нэхэл болсон үйлийн үр
Намайг чангаах нь юуных вэ
Хэлсэний тань дэргэд
Сэрүүлэг болюу гэтэл
Хэн нэгний хашин үг
Хаалт болох нь юуных вэ
Амласан бол мартах гэж үү
Амьсгал тоолон зүтгэнэм бус уу
Хэлсэн бол үг бус уу
Хэм нэгдэн дэмнэх бус уу
Өртөөлөх үйлийн учиг өрнөж
Өнгөт орчлонгийн жам ёсоор
Өнөө цагаар түүчээ болгон
Өчил болгон өгүүлнэм зэ

Тодолтун

Үүлс мэт хөвөн
Үндэс мэт батжин
Үлгэр мэт өвлөгдөж
Үргэлжлэл болон оршму зэ
Хат болон сууж
Хайруу цагийг давж
Хамтаар урагшлан зорих
Хана мэт үйлийг яанам бэ
Гэгээ болон үзэгдэх
Гийн тодлох учиг буюу
Гэрэлтэн бадамлах гал мэт
Гэр юундаа нэгднэм зэ
Атган байх гар мэт
Зангидан байх сэтгэлийг
Завсар үгүй манах түүчээ
Зарлиг болон ирэв үү
Хэн бүхэн хүснэ үү
Хэрэг болгон зорив уу
Хэлэх үгээр дэмнэнэ үү
Хэрцүү утгаар урлав уу
Амьсгал минь давчдах нь
Ай юуны учир вэ
Айсуй бүхний чигийг
Зөгнөн буй мэдрэмж үү
Чимээ болон цуурайтаж
Чихэнд мэдээ ирэв үү
Чихэр давс мэт орчлонд
Чиглэл болон дэмнэв үү
Таван тивээр аялсан
Тоолол юугаан хүлээе дээ
Тайлал болон оршсон
Учрал болгон илгээе дээ
Мэнд юуг минь мэдсэн бол
Магад үнэнийг таних биз
Мишээн гэрэлтэх сарнаар
Мөр юугаан тодолтун

Уудам

Уудам ухаанаар учгийг тайлвал
Урсгал дөлгөөн мөрөн мэтээ
Урдах замын чигийг харвал
Урган буй цэцэг мэтээ
Төөрөг юугаар цоморлиг дэлгэрч
Түмэн ардын заяа түшиж
Төгс оюунаар гэрэлтэн гийх
Тэрхэнтэй үйлийн учиг тодров уу
Хэн бүхэн тайлах учгийг
Хэрэг болгон дэлгэн буухуйд
Зөн мэдрэмж сэргэн ундарч
Зүүд нойрноос сэрэн өндийнө

Оршихтун

Энд тэндээс эвлүүлсэн
Эрчим юугаар холбосон
Тойрон хүрээлэх ард нь
Тод илрэл болохтун
Хүрээ юугаан жигдрүүлэхтүн
Хүсэл юугаан бадруулахтун
Авьяас юугаан илрүүдэхтүн
Алхам юугаан тааруулахтун
Мандан буй нарыг харна уу
Магад бидний хүчин буй
Өлзий юугаан эрчимнэхтүн
Өгөөж болон бадрахтун
Уухай болон эвлэгтүн
Умраас өмнийг зорихтун
Учиг тайлан замнахтун
Ул болон үлдэхтүн
Дээрээс биднийг замнахтун
Дэрлэгүн утгаар нь хөглөхтүн
Дэмнэн дамнан мөнхрөхтүн
Дэргэдэх замыг тодлохтун
Мөр юугаан үлдээхтүн
Мөчир юугаан ургуулахтун
Мөнх Хөх Тэнгэртээ
Мэнд болон оршихтун

Бидний тавилан

Мөр нь Гүн СУУ билэгээр тодорч
Мөнхийн болоод одоо ирээдүйг зөгнөж
Мандан буурах төлөв бүхнийг шүтэлцээг
Магад үнэнээр гаргах КАУ Жүй Ир буюу

КАТУ ЭН ухаанаар эвлүүлэх түрлэг
КААН ухаанаар өвлүүлэх учиг
Харвах сум мэт бай юугаан
Харцага бүргэд мэт онилном зэ

Сүргийн манлай болсон
Сүлд тугийг бадрааж
СУУ билэгээр цогцолж
Сургааль бүхнээр биелж

Ашдын заяаг тулах
Андын ДЭМ-ээр мөнхөрч
Аадар болон мохоох
АЛТАН бүхнээр тодолму

МӨНХ Тэнгэрийн хүчин дор
Мөрлөн явах ӨВ ГҮДийн ухаанд
Мөнхрөхүйн жам ИХ ЗАСАГ
Мөр болох бидний тавилан буй за

Мод

Талд ургасан улиас модны үндэс мэт
Тайван бөгөөд бат сууж дэлгэрсэн биз ээ
Танхил насан өнгөрч буйг ухаарсан цагтаа
Таавар мэт орчлонг мэдрэн тольдном зэ
Элсэнд ургасан эгэл нэгэн тоорой мэт
Эр болж хат болж оршихуйд сүвлэж
Энд тэндээс гэрэлтэн байх сувданд шингэж
Эх бүхний заяа тавиланг тодлох буюу зэ
Хаданд ургасан хайлаас модны үндэс мэт
Хатуу бүхнийг даван туулах хүчин болж
Хайр элбэрэл ухаарал бүхнээр дэлбээлж
Харийн холд ч эрчим юугаан түгээнэм зэ

Хэлхээс

Зөөлөн гэж бодно уу зүрхийг минь
Зөвийг өгүүлнэ гэж ухна уу бодлыг минь
Зүүднээс сэрсэн гэж мэдэрнэ үү сэтгэлийг минь
Зүсэр бороо мэт дэвтээнэ гэж тайлна уу харцыг минь
Чин үнэн гэж юуг хэлнэ вэ
Чимхийн төдий орох эрчмээр тэтгэгдэх буюу за
Чихэр мэт давс мэт гашуун байж болох ч
Чиглэл хэмээн голчоо болгон харнам за
Аадрын үүл мэт намайг нөмрөх буюу за
Алтан хэмээх нь юуг тодлох гэж ухаарнам зэ
Ашдын тавиланд хүсэл болон дэлгэрэх зүйг
Амар болгон нэрлэн байж тунхагланам за
Ээдрээ бүхнээ гарган байж эвлэнэм зэ
Эрчим болгон сүлэн байж тунарах буюу
Ээлэг занд түлхүүр болж хүрээ үүсгэн
Энэрэл ухаарлын хэлхээс болон хамарнам за

Цаган ирэхэд

Замбуу тивийн гүйлдээр
Захгүй орчлонгийн хөвөөгөөр
Солонгон гэрлээр хэлхэж
Сонин болгон оршоож

Алд алдаар тунарах
Айзам хөг эгшиглэн
Аргагүй зүрхэнд хүрэхэд
Амсар нээгдэн тосму

Төөлөх хаяанд түмээр тоологдон
Түлхүүр болон гэрлээр түгэн
Хээнээс учиглан хэрэг зүглэхэд
Хэтийн тавилан намайг дуудав уу

Арга билэг авьяас бүрээ
Аргагүй эргэх учиг тулахад
Алаг зүрхний хүсэл нэгдэж
Атаа Тэнгэрээр золгон баймуй

Хөөрч догдлох үүлсийн чимээ
Хүмүүний ЕРТӨНЦӨД бодол түгээнэм
Хүсэл болсон цаган ирэхэд
Хөрст Дэлхий хайраар илбэнэм

Юунд хэлхнэм

Үндэс мөчирөөрөө салаалж
Үйл юугаараа нэгдэж
Үргэлжлэл болон орших
Үрс балчирууд минь
Халгах түүхийн үргэлжлэл
Хатуу бүхний эхэнд
Хайрах цас мэт үгсээр
Хажуудахаа хэмлэх нь юуных вэ
Өвгүдөөс ургаагүй мэт
Эмгүдээс унаагүй мэт
Үнэн гэдгээр учиглаагүй мэт
Үгсийг юунд хэлхнэм бэ
Алаг зүрхэндээ бүгдийг
Агуулан байх сэтгэл шүү
Алагхан хорвоогийн жамыг
Туулан байж, танин байж
Түшин байж, товлон байж
Хэлхээ бүхнээ бөхөлж
Хэтийн замаар замнах бус уу
Ай үрс минь
Амнаас гарах үгсээр
Аргамж юу бөхөлнөм шүү
Алдуурах мөч бүхэнд
Ашдын тавилан тодорном зэ

Хайр

Үнэнээр замнахыг хайр гэж хэлнэм зэ
Үйлээрээ харуулахыг хайр гэж ухнам за
Үргэлжлэл болж ургахыг хайр гэж ухаарнам за
Үг минь чамайг дэмнэж байвал тэр хайр
Эхлэл төгсгөл гэж байдаг бол тэр хайраар хэмжигдэж
Энэхэн замбад нар мэт гэрэлтэж хүртнэм зэ
Ээлэг зан эвсэг ухаанд шигтгээ болж
Эрдэм оюунаар хүчээн нэмж түгнэм зэ
Торго мэт аядуу зөөлөн буюу тэр
Тос мэт асан дүрэлзэн бадамлах буюу за
Тоолох насан дууссан ч үргэлжлэн байгааг нь мэдэрч чадвал
Таны миний бидний тавилан тэр буюу за

Хаш Эрдэнийн

Будан татсан Тэнгэрт нь

Буурал хангай анирлаж

Буцаад ирэх сэтгэлд нь 

Булаг шанд нь оргилном зэ

Хайр энэрэл түгэн 

Хатан зориг бялхан

Хагацал гуниг мартагдан

Хайруу өвлийг давам за

Өндийн боссон зүрх нь

Өнгийн солонгоор туяарч

Өвлүүлсэн түүхийн гэрэлт мөч

Өнөд намайг дуудах юм

Эл ГЭР -ийн Эзэн буюу даа

Энх тунхийн мэнд буюу даа

Эрч юуг эвээр бөхөлж

Эрдэм болж оршихуйд бадарнам за

Таних мэдэх нь талаар давам за

Таарсан бүхэн нь сөгдөн мөргөм зэ

Ташуур болж хүчийг мэдрүүлнэм зэ

Таны миний хүсэл биелнэм зэ

Хатууг цайруулах хүчин буюу зэ

Хавар буусан эрчим буюу за

Хан Тэнгэртээ энэ л хэвээрээ

Хаш Эрдэнээр хүрээгээн босгоюу за

Тэтгэюү зэ

Уурласан бүхэн дайсан бус
Инээсэн бүхэн нөхөр бус
Өвгөдийн үгийг мөр болгоюу зэ
Ухаан билэг юугаан
Уужим  сэтгэлээр тэтгэюү зэ
Сэтгэл гээч сэлэн байх далайн давалгаа мэтээ
Сэлүүрээ барин давалгаа юуг
Тогтоон байх хүчит эрчим буюу зэ
Уужим гүн ухаанаар урд замаа харнам зэ 
Ухаарал хайрласан үгийг өөлж бүү тараанам за

Юугаан хийх вэ

Харийн нутагт юугаан хийх вэ үр минь
Хүсэл нь байвч бэлчээр үгүй юм даа
Хүрэх алсаа гэж тунгаасан юм бол
Хүрэн зүрхэндээ хайр энэрэлийг түгээ дээ
Алагхан үр минь алсын нутагт юугаан хийх вэ
Айлсаж буух түмэн олон чинь буй гэж үү
Аадар болон орчлонг дэвтээх ухаан үгүй бол
Анд олон нөхдөө юунд орхином зэ
Хээрээс үнэртэх салхинд шингэсэн
Хэнзхэн цагаан цэцэг бил үү дээ үр минь
Хэлсэн үг чинь хэн нэгнээ дэмнэхгүй юм бол
Хэрэг болгон юундаа урсгах билээ дээ
Эх Дэлхийн үр нь билээ дээ хүү минь
Энэхэн заяаныхаа эзэн нь билээ дээ чи минь
Эв эе хамгаас эрхэм буюу зэ
Эрдэнэ болж хондод урганам буюу зэ

Мину зэ

Зөөлөн дулаан сэтгэлийн гал
Зүгээр нэг урсах гэж үү
Зөвлөн байх үгсээр дамнан
Зүрхэнд хүрэх нь юуных вэ
Ай хөөрхий уяхан Замбуу тив мину зэ
Хэлэх үг минь урсвал хө
Хээрийн салхи мэт дүүлнэм буюу
Хэнд ч зориулсан утгын ур
Хээгээр цогцлоон дэлгэрнэм зэ
Ай хөөрхий Асралт Тэнгэр мину зэ
Наадан суухад насан бага гэж үү дээ
Наран доор бүгд л ил буюу зэ
Наашлан суух билэгийн хүрдэн
Надад оршихуйн жамыг ухуулам буюу
Ай хөөрхий Анд олон мину зэ

Цаглашгүй

Бахархал минь билээ та нар минь
Бардам алхлах нутаг юугаан хамгаалан өмгөөлөн
Босоо оршиж, бодлоо цэгнэж
Буурлуудын булгилах хайрыг
Бяцхан бие минь мэдэрнэм шүү
Бусдаас харамлах биш хамтаар хариуцсан
Бид гэж бэлчээр юугаан тэлнэм зэ
Алдхан ухааныг минь тэлж
Арвинтай учгаар сурганам зэ 
Авах гээхийн ололтыг
Алдаар тэлнэм зэ та нар минь
Цогц болон ундарнам зэ хө
Цацраг юугаан түгээх эрдэм буюу за
Цаадахын цаадах, гүний гүнд, далдын далд
Амь юу минь оршном буюу
Цаглашгүй насалсан тавилан юугаан бөхөлнөм зэ хө

REN TUULI ok

Тавилан

Өөртэйгөө тэмцэлдсэн энэ хэдэн өдөр
Өрөвдөх дууг сонсохыг үл хүснэ
Өлчир бат хат суулгаж
Өндийн босох л зам үлдсэн

Туулах замаа бэрхээр харах уу
Давах ёстой даваагаа гэж мэдэрнэ үү
Эргээд харах ухааныг хөглөж
Энэ биеэр тааран эвлэх үү

Урагшлах замын мөрийг харж
Өвгөдийн ухааныг ажин сүлжиж
Гарах шат минь урд харагдана
Гарцаагүй л алхах  тавилан юм даа

Аадар буулаа

Аадар буулаа
Алтан нарыг дэмнэн байж аадар буулаа
Арвин  их хур аадар болон бууж
Асгарах их эрчим
Алаг дэлхийг бүрхэнэм зэ

Хөх Мөнх Тэнгэрээс нь
Хөрстөд буусан ниргэлтэнд
Хүн төрөлхтөнд өгүүлэх
Хүчит түүх эргэн ирэв

Аадар буулаа
Аянга цахилгаан гялбан байж
Айдас түгшүүрийг урсган байж
Аадар буулаа

Алаг үрс минь тэнхээ юугаан бэлд
Алиа хошин билэг урганам зэ
Хүчит төрийн тулах багана шүү
Хүрэх алсын гялбаа гэрэл шүү

Тодолму

Давтагдах нь үгүй давалгаанд алхан байж одов уу
Дардан зам гэж үгүйг  дахин би ойлгов уу
Хүрч болох мөрөөдөлд гараа би тосов уу
Хүүний энэхэн тавиланг эргэн байж туулав уу

Эргэх дөрвөн улиралд ээлж ирсэн орчлонд
Энэ биеийн тэнхээг эрчимээр сүлэх урсгалд
Наран гийх цацраг бултаар гийгүүлэн байхуйд
Наашлан ирэх түрлэг хөлийг норгон сүлжмү

Эв санаа нэгдэн эхлэлд хүчин өргөхөд
Энх тунхийн тангараг цусаар урсан сүлэлдэнэ
Хэрхэх учир тодорч, хэтийн зорилго нягтарч
Хэвт журам, ёс жаягаар хүрээ юугаан тодолму

Анд минь би

Анд минь би уйлан байна
Алагхан зүрх минь гунигаар дүүрч цалгин байна
Хатуу бүхнийг мэдсэн болохоор тэр биз
Халуун нулимс минь хацар даган урсан байна
Дэргэд минь үгүйд үгүйлэн байж туниж байна
Дэндүү хатуу үнэнийг мэдээд үймэрч байна
Дэлхийн төлөө хийсэн бүхнийг нь мэдээд уяран байна
Дэргэд минь хамт байгааг мэдрээд өр минь өвдөж байна
Урсах нулимс гашуун байдгийг мэдэж байна
Урагшлах замын хатуу бэрхийг сануулан байна
Гэвч надад зогсох мөч байхгүй
Гэгээ татуулан урагшлах зам үлдсэн
Хөх Мөнх Тэнгэрийн зарлиг юугий нь даган
Хөрстөд амьдрах хугацаа бүрээ шавхан
Ариун удмынхаа өндөр нэрийг гарган
Амласан тангарагтаа үнэнч гэдгээ харуулна би
Анд минь би уйлан байна
Амьсгалах бүрийдээ өр минь өмрөн байна
Атаат дайсны сумыг би цайруулна
Алаг үрсийн заяа тавиланг зөөллөнө би
Өрдсөн гал нь өөдөөс нь сөрвөл яах бол тэд
Үйлийн үр хатууг мэдээд яах бол тэд
Үнэн гэдэг хатуу байдаг гэдгийг мэдээд яах бол тэд
Үргэлжлэл болон намайг байгааг мэдээд яах бол тэд

Үзүүлнэм зэ

Ав Эв Ов Андын Дэмээр
Ахуй төр минь бүтнэм бусуу
Алаг зүрхний Хэмээр
Аливааг ухсан бус уу

Хөх Тэнгэртээ залбирч
Хүрэх замаа олсон бус уу
Хөхрөн байгааг нь мэдэрч
Хүслээн шивнэсэн бус уу

Наран мэт гэрэлтэх
Насан туршийн хүсэл
Надад замыг заан
Түүх болон гэрэлтэв үү

Ээдрээ бүхнээ тайлах
Эргэлзээ бүхнээ гаргах
Энэ л орчлонгийн үнэнд
Эвлэн нэгдэх ухаанд

Ивээл хайраа түхүүр болгон
Их Эр Дэмийг эгнэгт тулж
Идэр насыг хүчин болгон
Ирэх цагийг товлон хүүрнэж

Зүүдээ мөрөөдөл болгохуй дор
Зөнч мэргэн үгсээр илбэхүй дор
Зөв зүгээ олон бүхүйд
Зөнгөөрөө өөрөө бадрах гал

Хацар гоо түүхийн жимээр
Халуун зүрхээ надад  үзүүлэм зэ
Хаан эрдэнийн учиг дор
Хамгийн зангилаа дэлгэрнэм зэ