Уухай

Oлон эрсийн уухай 
Oдоо ч чихэнд минь сонсогдох шиг
Омог бардам Дээдэс минь
Oройлон түрүүнд нь зогсох шиг
Нүдэнд харагдаж
Чихэнд үлдсэн
Омголон тэр эрсийн
Oлноос нэг нь би байна. 2012.08.07 11.44 рм

Өргөөний улаач нар маань Дээдэстэй хамт Хар зүрхний хөх нуур луу явах үед хамт явсан Сар эгчийн маань бичиж авсан бичлэгийг сонсон байхад цаана нь маш олон цэрэг эрсийн уухай   3 удаа чихэнд минь сонсогдож билээ. Тэр орой гэртээ дөрвөлжин харынхаа өмнө сууж байтал гэнэт бичигдсэн энэ шүлэг Баатар Жанжин буурлын маань үгс байлаа.

Улаач болоод удаагүй байхдаа Дархан хотод Тэнгэрийн мод тахих үеэр Халка Хас зайрангийн бууралтай золгон байхад балчир улаачаа шахан байж буурал маань золголдон байж билээ. Зүрх сэтгэл нь уулзан учирсандаа асар ихээр догдлон хүндлэл хайр мэдэгдэн гар гараасаа барилцан барилцан байж билээ. Тэр үед Халка Хас Зайранг түшин байсан өргөөний балчир маань уйлчихсан зогсож бaйв. Тийм л агуу сэтгэл байж тэр үед.  Үрсүүд бид ч Гэрлийн өргөөнд нэгдэхдээ бие биенээ огт таньдаггүй цуглацгаасан мөртлөө нэг л таньдаг дотно мэт санагддаг байсан нь Дээдсүүдийн маань олон олон зууны тэртээх холбоо юм даа