Өмнөх бичвэрүүддээ бичсэнчлэн ГӨ-нд ирсэн бидний давуу нь юу юм бэ, дутуу нь юу юм бэ гэх тэр л асуултын эрэл хайгуул хаанаас хаа хүргэх юм бол? Бид асуултандаа хариу авч чадаж байгаа болов уу? Ямар асуултыг яагаад бид эрэл болгон гарган ирдэг юм бол? ГӨ-нд Хүлгэндэй гэх хүний Монгол сэтгэлгээ гэж юу юм бол асуултанд Юүндэн Жалбаасүрэн гэдэг хүн мундаг өвүг дээдэс гэх мөртлөө бас аль баларсан өнгөрсөн Чингис хаан гэх юм. Аль өвүг дээдэс мундаг, харин аль нь өнгөрсөн баларсан нь юм бол? Бид тэднээрээ бахдан бахархах эсвэл жишин сурлагажих нь зөв үү? Буруу юу? Сударт Хаад алджээ гэх үг бас бий, алдаа нь байх юм бол оноо нь бас байх нь ээ дээ. Тэд юун дээр алдав? Юун дээр онов? Тэр л алдаа юуг дагуулав? Оноо нь юунд хүргэв? Харин бидний давуу нь энэ л алдаа оноог танин мэдэж чадах нь байж болох уу? Давуугаа мэдэх нь тэгвэл юу болж таарав? Харин бидний дутуу нь юу юм бол? Дутуугаа бид мэдэх гэж асуултын эрэлд морддог байж болох уу? Сударт мөн Иргүн артай хүүн нар байхад хааны алдааг засна гэх үг бас л байх юм. Тэгэхээр хааны алдааг бас засах боломжтой байх нь уу? Тэгэхээр хүн, хүмүүн, хүүн гэх нь шатлал болж таарав уу? Эсвэл дэвшил гэж үзэхээр хүн өөрөө дэвшил, хүүн гэдэг нь хүмүүний дэвшил болж таарав уу? Тэгэхээр бид нар хүн дээрээ явна уу, хүмүүн дээрээ явна уу, хүүн дээрээ байна уу? Ингээд харахаар боловсролын төвшин нь өөр байгаа биз?
Саяхан Харь нутагт хэд хоног яваад ирэхэд хамт явж хүмүүс тэндэхийн өндөр өндөр байшин сав сүндэрлэн, алт эрдэнэс, хувцас хунар эдлэл, үнэт гэх зүйлсийг сайхан гэх юм. Бүгдийг өөрсдийн хүсэлд таацуулах гэсэн хүн төрөлхтөний хүсэл үнэхээр тэнд харагдах юм.
Бөөгийн Товчооны 72-р хуудсанд бичихдээ Гэрлэн хэмийг шингээх тусмаа орчлын үнэн мөнийг олох огоуул бие гэмээн энэ л өв соёлын сайхан гэдэг дээр оруулж оруулж байна уу гэж би харлаа. Үүнийг л та бид анзаараагүйгээсээ болоод ямар их юмыг алддаг ч юм бэ дээ.
No comments:
Post a Comment