Цэцгийн дэлбээнд хурын ус тогтоход
Цээлэнд шумбах загас адил зүсэрнэ үү
Цэх шулуун сэтгэл зовлонд үл бөхийнө
Цээж дүүрэн амьсгалж гунигаа тэр хөөнө
Хатгалдах дайсан хажууд байгаа юмсан
Харин түүнийг үл тооно тэр
Атаат дайсны зүрхийг үхүүлж тэр
Аргамаг хүлэгийн зоог үл амраана тэр
Анд нөхдийн амьсгал нэгээр хорогдох мөчид
Аюулхай зүрхэнд нь гуниг нэгээр нэмэгдэнэ
Аав өжий ахан дүүсийнх нь
Асгарах нулимсыг харахад хэцүүг мэднэ тэр
Тэгэвч бидэнд ухрах зам үгүй
Тэрслүүт дайсанд дутаах зам үгүй
Тэнгэрийн бошиг бидэнд ирсэн хойно
Тэнхээ юугаан шавхах үлдсэн бидэнд
Хаантан танд хэзээд үнэнч билээ
Халуун цусаа хэзээд өгөх болно
Элгэн түмэн минь амгалан байвал
Энэ бие минь юуны хамаа байх билээ
No comments:
Post a Comment