Гуниг баярын алинд ч зүрхээ би мэдэрнэм
Гуниггүй явсан залуу нас минь надаас холдлоо ч харамсахгүй
Гэрэлтэх түүхийн эхлэл болон бичигдсэн ч
Гэгээ болон зүрхнээс наран мэт тодорно
Хатан зүрхэндээ чамтайгаа учирсан болохоор
Хаа хүрсэн ч дэргэд минь Та байгаа болохоор
Хаана ч хэзээ ч сэтгэл минь хайраар дүүрэн болохоор
Хацар минь хэзээд эрчим юугаар гэрэлтэх болохоор
Өнгөт орчлонд өөр хэнээр ч би солихгүй
Өөр хэн ч биш Та минь дэргэд болохоор
Өөжий аав болж өчнөөн жил ханилсан ч
Өр зүрхний минь хайр хэзээ ч бөхөхгүй болохоор
Өвлүүлэх ухааныг өөрсдөө л бид олох боловч
Өнгөрсөн түүхээ эргээд бид бичих болохоор
Өөдөсхөн үрсдээ өв юугаан өвлүүлэх болохоор
Өнө мөнхөд бидний амьдрал үргэлжлэх болохоор
Өрлөг түүхэнд үнэн гэдгээр мөрлөх болохоор
Өрсөн урсах жам ёсыг дагах болохоор
Өөдөө бүхнийг дэмнэн байх сэтгэл болохоор
Өнө ирээдүйд цагаан мөрөөр замнажээ бид
No comments:
Post a Comment